بعــב از تــــ ـــو آבم ها

تنها خــــراش های ڪوچـڪـے بوבنـב بــر پوستــــم

ڪﮧ هیچ ڪـــــــבامشان

بـﮧ پای تـــــ ــــــو نــــــرسیــבنـב

بـﮧ قلبــــــم نـــــــرسیـבنـב

دختـران کشـور مـن؛ دم از بـرابـری حـقـوق مـرد و زن مـی زنـنـد امـا هنـوز خـودشـان هـم بـاور ندارنـد که زن با مـرد بـرابـر اسـت!!!

در جـوامـع پـیـشـرفـتـه دخـتـران در زمـان ازدواج، نـه بـه دنبـال مـهـریـه ی بیشتـر، بلکـه بـه دنبـال حقـوق مسـاوی بـا مـردان هستنـد.

آنهـا هماننـد مـردان:
حـق طـلاق می خواهنـد
حـق تمکین می خواهنـد
حـق انتخـاب محـل زندگـی می خواهنـد

ولـی در کشـور مـن؛ دختـران بـه دنبـال مهریـه ی بیشتـر و بیشتـر هـسـتـنـد...

پلڪـــــــ هآیم رآ بـﮧ امید دیدטּ تو مے بندمــــــ ...
در ماوراے خیآل
جآیے ڪـﮧ هیــــــچ ڪس
هیچ ڪس
نتوآند تـــــــــ♥ـــــــــو رآ از من بگیـــــرد!

دیگر تمام شد تمام انچه که داشتبم همراه خاطره ها

دیگر رفت انچه که برای یودنش تلاش میکردیم

گاهی ارزش سلام با خداحافظ متفاوت میشود